به گزارش قدس آنلاین، این تهیهکننده سینما که از سال ۱۳۹۷ و پس از ساخت «متری شیش و نیم» فیلم دیگری نساخته است، درباره وضعیت این روزهای تولید سینما و سیطره آثار کمدی بخصوص با فروش ۱۰۰ میلیاردی «فسیل» میگوید: به عنوان یک سینمادار از استقبال مردم از «فسیل» خوشحالم ، چون اگر این فیلم نبود احتمالا مجبور بودیم چند سالن دیگر را هم ببندیم، با این وجود همچنان معتقدم باید در اکران تنوع وجود داشته باشد تا هر کس هر آنچه را دوست دارد تماشا کند. بعضیها فیلم اجتماعی دوست دارند، بعضیها فیلم کمدی و برخی هم فیلم سیاسی.
ساداتیان درباره اینکه بعضی کارشناسان اعتقاد دارند «فسیل» را با توجه به میزان فروش بالا در یک بازه زمانی نسبتا کم، باید یک اتفاق دانست که تا مدتها تکرار نخواهد شد، ادامه میدهد: به نظرم چنین فروشی باز هم میتواند تکرار شود منتها دوباره تاکید میکنم که باید براساس سلیقه مخاطب پیش برویم. الان ایدهآل پلتفرمها سریال «نیسان آبی» است چون بسیار کلیک میشود و مردم آن را تماشا میکنند. در تئاتر هم چنین چیزی وجود دارد و شاید جای سوال باشد که چرا تئاترهای کلاسیک کمتر از تئاترهای آزاد بلیت میفروشند؟ ما تئاترهای آزاد قابل توجهی داریم که ۱۰ ماه روی صحنه میمانند، هر روز دو نوبت هم اجرا میروند و همچنان مخاطب دارند. مخاطب این نمایشها آنقدر خوب است که من هم میخواهم در پردیس سینمایی تیراژه یک سالن را به اجرای تئاتر آزاد اختصاص دهم چون امورات سالنهای سینمایی صرفا با اکران فیلم نمیگذرد. در یک سالن سینمایی با تعدادی پرسنل و هزینههای روزانه همین که صبح به شب برسد، کلی خرج روی دست سینمادار میماند.
او درباره پیشبینی خود از وضعیت اکران و اینکه برخی فیلمسازان همچنان نمایش فیلمهایشان را ریسکپذیر میدانند، معتقد است: به نظرم باید شرایط فعلی اکران را مخاطبشناسی کرد. با توجه به اینکه دو سال گذشته با کرونا روبرو بودیم و شش ماه گذشته هم بحران اجتماعی داشتیم، به نظر میرسد مردم کمحوصله شدهاند و فیلمهایی که آنها را بخنداند بیشتر جلب توجه میکنند، هر چند الان همزمان چند فیلم کمدی روی پرده است ولی همه آنها مورد توجه مخاطب قرار نگرفتهاند و شاید یکی از دلایلش به نوستالژیک بودن «فسیل» برگردد. این نکتهای است که باید حتماً بررسی شود و حتی یک تحقیق میدانی درباره آن از مخاطبان سینما صورت گیرد تا دقیقتر بتوان ارزیابی کرد.
تهیهکننده فیلمهای «به رنگ ارغوان» و «چهارشنبه سوری» درباره اینکه آیا میتوان پیشبینی کرد که ساخت فیلمهای مشابه «فسیل» برای رسیدن به این فروش از این پس زیاد شود؟ میگوید: طبیعی است که چنین اتفاقی تا حدی رخ دهد ولی ای کاش تقلیدها غلط نباشند چون هر چیزی به شکل درست خود باید انجام شود. براین اساس معتقدم همین الان که فیلمهای کمدی بیشتر مخاطب دارند، اگر «برادران لیلا» اکران میشد، فروش ۷۰ تا ۸۰ میلیارد تومانی را میتوانستیم برای آن متصور شویم. بنابراین فیلم چه کمدی باشد چه اجتماعی باید درست و بجا ساخته شود.
ساداتیان در پایان و در پاسخ به اینکه آیا خودش قصد ساخت فیلم جدیدی را ندارد؟ میگوید: قصد دارم، ولی واقعیت این است که الان فضا برای ساخت فیلمهای اجتماعی و نقادانه فراهم نیست؛ با این حال ممکن است سراغ ساخت یک کمدی بروم. البته سعی میکنم مقاومت کنم چون کمدی، جنس کار من نیست و بیشتر تمایل دارم فیلمهای اجتماعی و مشابه آنچه تا به حال ساختم را بسازم ولی شاید به این نتیجه برسم که با توجه به فضای فعلی و اینکه چند سال است فیلم نساختهام سراغ این جنس فیلم (کمدی) بروم و تاکید میکنم که این اراده و خواست من نیست بلکه شرایط آن را بر من تحمیل کرده است.
نظر شما